به یاد لسنیوسکی، منطقدان لهستانی

این نوشته یکی از پست های فیسبوکی دوستم، آروین مرادی است.
فردا 28 مارس، تولد استانیسلاو لسنیوسکی، منطقدان لهستانی است. به دلایل مختلف معتقدم مطالعه ی آثار وی برای هر مشتاق فلسفه ی تحلیلی ضروری است. متن زیر معرفی کوتاهی است از آثار اولیه ی لسنیوسکی(چون فعلا فقط آثار اولیه ی وی را خوانده ام). جو غالب فلسفی در ایران متاسفانه جو متمایل به فلسفه ی قاره ای است و ریشه در همان تمایلات شاعرانه دارد که همواره در فرهنگ ایرانی جاری بوده است. امید است اندک اندک تفکر جدی و واقعی فلسفی جای شعر و شاعری و کرامات بازی و باطن نگری را بگیرد:

استانیسلاو لسنیوسکی(1939-1886)، فیلسوف، منطقدان و ریاضی دان لهستانی و یکی از تاثیرگذارترین افراد مکتب ورشو می باشد. برای نشان دادن اهمیت مطالعه ی لسنیوسکی کافی است نقش مکتب ورشو بر فلسفه ی تحلیلی و همینطور موضوعات مورد بحث لسنیوسکی را یاد آور شویم. مکتب ورشو نه تنها خواستگاه ظهور لسنیوسکی، بلکه تربیت کننده ی فیلسوفان و منطقدانان مهمی چون تارسکی، لوکاسیه ویچ، تواردووسکی، کوتاربینسکی و . نیز است. از این رو مطالعه ی لسنیوسکی به عنوان شخصی که دکترای تارسکی را به وی عطا کرده و با نقد لوکاسیه ویچ، وی را چنان تحت تاثیر قرار داده که تا مدتی سعی در کناره گیری از فلسفه داشته، اهمیت دوچندان می یابد. از دیگر سو بررسی تلاش های وی در راستای برساختن نظام فلسفی- منطقی بدیل به جای نظریه ی مجموعه ها که مشکلات و پارادوکس های عدیده ای در فلسفه ی تحلیلی ایجاد کرد، برای هر دغدغه مند فلسفه ضروری است.